Landesgeschichtliches Informationssystem Hessen

Regesten der Landgrafen von Hessen

1320 August 8

Landgraf Otto verzichtet auf Ansprüche an Gütern in Niederweimar

Regest-Nr. 712

Überlieferung | Regest | Originaltext | Nachweise | Textgrundlage | Zitierweise
Überlieferung
Ausfertigung: 2 Ausfertigungen (A und B): Staatsarchiv Marburg, Deutschordens-Ballei Marburg. A Pergament, durch Moder beschädigt. Beide Siegel verloren. B Pergament, Arenga abweichend. Beide Siegel sind gut erhalten: 1. Landgraf Otto Reitersiegel, 2. Adelheid Reitersiegel.
Deutsche Übersetzung (ungenau und unvollständig): Staatsarchiv Marburg, Deutschordens-Ballei Marburg, wohl nicht viel später, mit (lose beiliegendem) Siegel des Plebans Berthous von Ehringshausen (genannt 1336 Juni 5) + S'BERTHOI . PLBI . I . YRINGE(S)HVSE.
Abschriften: Deutschordens-Zentralarchiv Wien, Marburger Kopialbuch; Staatsarchiv Marburg, Urkunden-Abschriften (lateinischer Text und Übersetzung).
Drucke: Kuchenbecker, Analecta 1, S. 82; Retter, Hessische Nachrichten 2, S. 64 Nr. 15; Wyss, Urkundenbuch der Deutschordens-Ballei 2, Neudruck, S. 285 Nr. 381.
Regesten: Duysing, Versuch 1, S. 345 Nr. 1221; Regesten der Landgrafen von Hessen 1 Nachdr., S. 233 Nr. 648.
Literatur: Wyss, Urkundenbuch der Deutschordens-Ballei 2, Neudruck, S. 463 Nr. 641.
Regest
In einem Streite zwischen Landgraf Otto einerseits und Komtur und Brüdern des Deutschhauses bei Marburg (Marpurg) andererseits über 2 Höfe im Dorf und Flur Niederweimar (Nydrinwymere), die Ludwig von Reimershausen (Rymershusen) und Lutzerich besitzen, und 9 Hufen, von denen Hilla Hartmudi, Mengotus Schekinhemere, Reynhardus, Siffridus, Schonlader, Nuweman, Syfridus Kintzelin, Gela Stůnken und Marquardus je eine besitzen, samt der Mühle am Grün (an dene Gryene A, Grine B) allen Äckern, die die Brüder bis zur Besitznahme durch den Landgrafen gehabt hatten, und anderen dem Hospital zustehenden Zinsen, gibt der Landgraf nach endlicher Einsicht der Urkunden des Deutschhauses und nach Prüfung derselben durch ihn, seine Gemahlin Alh(eidis) und seinen Sohn Heinrich jene von ihm beanspruchten Güter zurück, läßt alle Ansprüche auf sie fallen und bestätigt dem Deutschhause zu Marburg alle früher von den Landgrafen von Thüringen und Pfalzgrafen von Sachsen, Heinrich, Konrad und Hermann erhaltenen Privilegien und Schenkungen.
Siegler: 1. Landgraf Otto, 2. Alh(eid) bei Siegelmangel ihrer Söhne.
Datum: d. per manus Nycolai nostri prothonotariia 1320 in die b. Cyriaci martiris et sociorum eius.
in Ausfertigung B: d. 1320 in die b. Cyriaci martiris et sociorum eius.
Originaltext
In nomine domini, amen. Memoriam omnium habere divine nature pocius est quam humane, unde necesse est, ut ea, que fiunt in tempore, ne cum fluxu temporis labantur, testimonio seu litteris perhennentur. Pateat igitur universis et singulis inspectoribus seu auditoribus presencium litteram, quod cum inter nos Ottonem dei gracia lantgravium, terre Hassie dominum, ex una et inter religiosos viros .. commendatorem et fratres domus Theutonice prope Marpurg ex parte altera verteretur super novem mansis et duabus curiis in villa et in campis ville Nydrinwymere sitis, quas possident Ludewicus de Rymershůsin et Lutzericus, unum eciam horum novem mansorum possidet Hylla Hartmudi, secundum Mengotus Schekinhemere, tercium Reynhardus, quartum Siffridus, quintum schonloder, sextum Nuweman, septimum Syffridus Kinctzelin, octavum Gela Stůnken, nonum Marquardus, cum molendino sito an dem Gryene et universis agris, quos, antequam nos de ipsis intromisissemus, possederant, et aliis quibuslibet censibus hospitali infirmorum ibidem attinentibus lis et discordia satis gravis ex quorundam instinctu, qui predicta bona ad nos et ad nostros heredes pociori jure quam ad dictos .. commendatorem et fratres pertinere ex suis opinionibus asserebant, sic quod hiis assercionibus fidem dantes jussimus predictas curias, mansos, molendinum et agros cum censibus et aliis pertinenciis nostros officiatos nostris usibus applicare, dictis .. commendatori et fratribus quantum audebant fortiter reluctantibus, contrarium asserebant, eadem bona ad se pocius quam ad nos ex donacionibus et empcionibus publicis pertinere, prout possent declarare publicis instrumentis. Que quamvis ad videndum et ad examinandum multociens requisissemus, tamen ipsa nobis ostendere distulerunt, et ideo suggestionibus nobis factis simpliciter credentes eadem bona nobis usurpavimus et possedimus et a tempore nostre dominii hucusque a nobis et nostris successoribus sunt possessa pariter et retenta. Tandem omnium graciarum dator altissimus, qui de inexsiccabili fonte sue misericordie direxit hactenus in felicibus successibus actus nostros, disposuit, ut devocionis nostre gressus dirigerentur non in invio, sed in via, privilegia donacionum, libertatum et aliarum graciarum ipsis .. commendatori et fratribus per nostros progenitores traditia et indulta iterum istis temporibus decrevimus requirenda ad scrutandum de jure, quod in predictis bonis conpetere nobis posset. Quibus nobis per dictos .. commendatorem et fratres oblatis ea perlegimus et ulterius ad audienciam domine conthoralis nostre Alh. lantgravie et Henrici filii nostri primogeniti duximus deducenda. Quibus perlectis, auditis pariter et scrutatis invenimus et cognovimus, in predictis bonis seu possessionibus juris nos penitus nil habere et dictis .. conmendatori et fratribus pocius quam nobis jure conpetere meliori. Ob hoc sepedictum .. conmendatorem et fratres devote accessimus humiliterque rogavimus, ut violancias, si quas in usurpacione horum bonorum fecissemus aut injurias, nobis dignarentur propter deum et ad nostras instancias indulgere. Qui cum promptitudine hylaris benivolencie id fecerunt. Proinde spectabilem dominam Alh. conthoralem nostram karissimam et Henricum filium nostrum primogenitum ceterosque heredes nostros induximus instanciis effectivis ad renunciandum predictis bonis et possessionibus, qui una nobiscum et nos simul cum ipsis renunciavimus et renunciamus publice et expresse omni actioni, que de jure seu de facto in hiis dictis bonis conpetere nobis posset. Et ut hec renunciacio lucidius fiat cognita et expressa, nos Alh. dei gracia terre Hassie lantgravia et nos Henricus filius domini Ottonis patris nostri et domine Alh. matris nostra primogenitus ceterique coheredes nostri unanimiter profitemus, quod prescriptam renunciacionem quoad omnia predicta bona et possessiones unanimi consensu et communicatis manibus libere et voluntarie fecimus, omnia et singula jura, que nobis in eisdem bonis seu possessionibus possent conpetere quovis modo, in .. commendatorem et fratres domus Theutonice Marpurg cum predicto domino patre nostro Ottone terre Hassie lantgravio favorabiliter transferentes per ipsos quiete perpetuis temporibus possidenda. Insuper ex interne devocionis nostre affectu nostre consideracionis oculos lympidius attolentes prospeximus illam insignem domum hospitalis fratrum domus Theutonice Marpurg quamplurimis spiritualium virtutum splendoribus choruscare et quod eadem domus quasi firma columpna totum ordinem domus Theutonice non solum in germania, immo per universa mundi clymata extollit pariter et sustentat, hoc ad devocionem frequentissime nos induxit. Nos igitur, ut firmum firmius solidemus et ejusdem domus honores, fructus et proventus amplius ampliemus, predecessorum nostrorum .. lantgraviorum vestigiis, qui eandem domum multis honoribus auxerunt et fundatam multis possessionibus dotaverunt, ex zelo fervide fidei inherentes, omnia et singula privilegia, donaciones jura et gracias per illustres principes Henricum, Conradum et Hermanclare memorie dicte domui Marpurg et fratribus ejusdem domus traditas et concessas innovamus, ratificamus et presentis scripti patrocinio conmunimus, volentes eas gratas per nostros heredes et posteros firmiter inperpetuum observari. In robur omnium premissorum nos Otto dei gracia lantgravius et nos Alh. eadem graciam lantgravia pro nobis et Henrico filio nostro primogenito et aliis nostris heredibus, qui sigillis carent, nostra sigilla presentibus sunt appensa. Et ego Henricus filius predictorum domini patris et domine matris mee primogenitus cum ceteris confratribus meis, qui sigillis propriis caremus, sub predictis sigillis domini patris et matris nostre, que per instancias nostras eciam hiis litteris annecti rogavimus, astringimus nos ad observanciam omnium premissorum.
Datum per manus Nycolai nostri prothonotarii, anno domini millesimo ccc°.xx°., in die beate Cyriaci martiris et sociorum ejus.

Sprache des Originaltextes

lateinisch

Nachweise

Weitere Personen

Hessen, Landgrafen, Otto I. · Reimershausen, Ludwig von · Lutzerich · Hartmud, Hilla · Schekinhemere, Mengotus · Reynhardus · Siffridus · Schonlader · Nuweman · Kintzelin, Syfriedus · Stuonken, Gela · Marquardus · Hessen, Landgrafen, Adelheid, Frau Ottos I., geb. Gräfin von Ravensberg · Hessen, Landgrafen, Heinrich II. · Thüringen, Landgrafen, Hermann II. · Hessen-Gudensberg, Grafen, Konrad · Heinrich Raspe (IV.), König · Thüringen, Landgrafen, Konrad, Hochmeister des Deutschen Ordens

Weitere Orte

Marburg, Deutschordenbrüder · Niederweimar · Marburg, Mühle am Grün · Marburg, Hospital

Sachbegriffe

Besitzstreitigkeiten · Streitigkeiten · Deutschordensbrüder · Komture · Höfe · Dörfer · Fluren · Hufen · Mühlen · Besitz, Verzicht auf · Hospitäler · Zinsen · Äcker · Urkunden, Einsicht in · Urkunden, als Beweismittel · Deutschordenshäuser

Textgrundlage

Stückangaben, Regest

Grotefend-Rosenfeld, Landgrafenregesten 1

Original

Wyss, UB Deutscher Orden 2

Zitierweise
Landgrafen-Regesten online Nr. 712 <https://www.lagis-hessen.de/de/subjects/idrec/sn/lgr/id/712> (Stand: 28.03.2024)